>Nog eventjes, nog een paar uren (wat waren het lange uren!!!!) en om 23u59 ben ik al 15 jaar mama!!! Ik kan het bijna niet geloven, het lijkt me iets dat gebeurd is in een vorig leven…en eigenlijk was het ook in een vorig leven.
Ik woonde nog in Italië en heb het geluk gehad 18 maanden full-time mama te zijn. Het was één groot avontuur, maar ik kon er ten volle van genieten. Ik vond het zelfs niet erg dat ik er 10 keer per nacht uit moest, dat hij – ook ’s nachts – om de 2u borstvoeding wilde. Want ook daar heb ik van genoten. En toen hij een peutertje van 18 maanden was de verhuis naar België, wat heeft hij dat toen vlotjes gedaan, zich zo makkelijk aangepast. Aan een nieuw leven in een ander land waar ze toch maar een raar taaltje spreken, hij die van zijn eerste levensdag alleen maar italiaans gehoord had.
En nu loopt hier die puber rond, het lijkt me bijna onmogelijk dat het hetzelfde kind is! En ik lees op facebook liefdesverklaringen die hij aan zijn lief doet (shht, niet verklappen hè!) en mijn moederhart smelt ervan. Hij kan het bloed onder mijn nagels halen, ik zou hem meer dan eens naar de maan willen schieten, maar ik hou van hem, hij zit vastgeworteld in mijn hart, met geen mes eruit te snijden. Mijn puber, mijn kind, mijn zoneke. Ik vraag me af hoe hij als volwassene zal zijn, kijk er al naar uit. Maar vandaag kijk ik weer even achterom.
0 reacties op “>Vermamajaardag”Voeg die van jou toe →