W42: Day 8

Last week I put a description of different kinds of hunger on Facebook. As apparently it’s helpful for some people I’m repeating it here. I’ve left the Drama Queen behind me since going paleo. No more shaking and trembling with low blood sugar, what a relief! Snack hunger does wag it’s tail now and then, but I try not to give in. Real hunger is actually easier to ignore!

Low blood sugar hunger is an affected Drama Queen. She makes you quiver and tremble and makes you feel like fainting if you don’t eat something sugary here-and-now. In fact you keep feeling lousy until you have eaten something carb-rich. And after that the roller coaster just starts all over. One more reason to banish this drama queen from your life, by eating less (refined) carbs.

Snack-hunger is insistend like a bored child: it’s constantly whining and trying to catch your attention, even if you tell it to stop, because you’ve just eaten and really can’t be hungry now.

Real hunger is a polite gentleman: it tells you “maybe it’s time to eat, you need to nourish your body”. But when you tell it now is not the right time, because you don’t have time or nourishing food at hand, he disappears to the background only to come back when you do have time and/or good food. And again he gives a gentle reminder to eat good food.

• Breakfast: a cup of fresh bone broth, a smoked mackerel (filet)
• Lunch: leftover roasted chicken and 3 small slices of leftover roasted kabocha squash, 10 green olives and a clementine
• Dinner: saltimbocca with roasted parsley root, red beets and sweet potato
• Snack: 2 tbsp almond butter
• Drinks: 2 coffees, water
• Movement/play: no movement, but I got to cuddle my lovely god child and consider that a fine amount of play 🙂 .

Vorige week plaatste ik een beschrijving van verschillende soorten honger op Facebook. Blijkbaar vinden sommige mensen het wel handig, dus herhaal ik ze hier even. Ik heb de Drama Queen achter gelaten sinds ik paleo eet. Niet meer staan bibberen op je benen van de lage bloedsuiker, het is een hele opluchting! Snack-honger roert zijn staart nog wel af en toe, maar ik probeer niet toe te geven aan zijn nukken. Echte honger is eigenlijk het makkelijkst te negeren!

Lage-bloedsuiker-honger is een aanstellerige drama queen: het laat je bibberen en rillen en geeft je het gevoel dat je flauw gaat vallen als je niet hier-en-nu iets suikerrijks eet. Je blijft je inderdaad ook belabberd voelen tot je iets koolhydraatrijk hebt gegeten, om dan een nieuwe rit op de achtbaan te beginnen. Een reden temeer om deze drama queen uit je leven te bannen, door minder (ongerafineerde) koolhydraten op te nemen.

Snackhonger is als een doordrammend kind dat zich verveelt: het blijft aan je trekken en zeuren om aandacht, ook als je het zegt dat het moet ophouden omdat je net van tafel komt of echt wel geen honger kan hebben.

Echte honger is beleefd: hij zegt je ‘het is misschien wel een goed idee om iets te eten, je lichaam heeft voeding nodig’ maar als je hem vertelt dat het nu niet de moment is, je geen tijd of “goede voeding” bij je hebt, dan verdwijnt hij weer naar de achtergrond, om je later, als je wel tijd en/of goede voeding hebt er weer aan te herinneren dat je moet eten 🙂 .

• Ontbijt: een kop verse beenderbouillon, een gerookte makreelfilet
• Lunch: overschot gebraden kip en 3 stukjes geroosterde pompoen, 10 groene olijven en een clementine
• Diner: saltimbocca met geroosterde peterseliewortel, rode bieten en zoete aardappelen
• Snack: 2 eetlepels amandelboter
• Drinken: 2 koffie’s, water
• Beweging/spel: geen beweging, maar ik mocht mijn schattige petekindje lekker knuffelen, dat telt als spel in mijn boek!